Grote toeloop bij het Taalcafé

"Als je op een leuke manier Nederlands wilt leren, ga je naar het taalcafé", vertelt Arnold Bos, één van de vrijwilligers. Samen met Pepijn Boot legt hij de formule uit. En die is heel simpel. Elke woensdagavond van 19.30 tot 21.00 uur is er vrije inloop bij Thuis voor iedereen die het Nederlands beter wil begrijpen en leren spreken. Vanaf begin september loopt het storm. Er is kennelijk behoefte om de taal te leren op een laagdrempelige manier. En er zijn meer taalvrijwilligers nodig.

Afgelopen woensdag werd het nog duidelijker hoe het taalcafé werkt. Tegen 19.30 uur beginnen de deelnemers binnen te komen. Ze schenken iets in en vinden een plek. De huiskamer van Thuis telt zes tafels. Aan elke tafel komen ongeveer zes deelnemers. Met nieuwe deelnemers wordt besproken waar zij het beste kunnen aanschuiven: bij de beginners of bij de gevorderden. Het thema is deze avond 'Lichaam en gezondheid'. Een van de vrijwilligers heeft het voorbereid. Hij deelt lesmateriaal uit om de gesprekken op gang te brengen. Pepijn vraagt in zijn groep met gevorderden: "Wat is gezonde voeding?" Er komt een antwoord, een ander antwoord, er is discussie en inzichten worden gedeeld. Iedereen doet mee. Het gesprek kent verrassende wendingen. Soms is het grappig, soms is het serieus. De concentratie en de wil om woorden en de grammatica te leren is er bij iedereen. Opvallend is dat iedereen tot het einde aan de stoel gekluisterd zit om mee te doen.

Arnold en Pepijn zijn enthousiast over hun rol als taalvrijwilliger: "Je moet creatief zijn in de manier waarop je het gesprek leidt. Maar omdat de deelnemers leergierig zijn en elkaar ook stimuleren, zit je meteen in hun leerproces. Ze komen van binnen en buiten Europa, zijn student, docent of vluchteling. Ze hebben allen dringende redenen om de taal te leren. Er zijn buitenlandse ouders die de verhalen van hun kinderen willen verstaan. Het is inspirerend en dankbaar werk. Er zijn geen bijzondere vereisten om taalvrijwilliger te zijn. Je moet wel iets met taal hebben en zelf actief in het leven staan." 

Dit artikel werd geschreven door Bram van den Ende voor 
Vrijwilligerscentrum Wageningen.